تبارشناسی روایات «سبعة احرف» با تأکید بر دیدگاه فریقین

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه قرآن و حدیث دانشگاه معارف اسلامی قم، ایران

2 استادیار گروه قرآن و متون دانشگاه معارف اسلامی قم، ایران

چکیده

پژوهش حاضر به بررسی روایت معروف «سبعة احرف» می‌پردازد که به مسأله نزول قرآن بر هفت حرف مرتبط است. دانشمندان عامه، روایت نزول قرآن بر هفت حرف را پذیرفته‌اند و تفسیرهای مختلفی برای معنای «احرف» ارائه داده‌اند. برخی از محققان معاصر امامیه، این روایت را از منابع عامه به منابع امامیه منتقل‌شده می‌دانند و در نتیجه، اساس آن را نپذیرفته‌اند. بنابراین، ضرورت دارد که پژوهشی تبارشناسانه در این زمینه انجام شود تا بازپژوهی نوینی درباره اصل و ریشه روایات سبعة احرف ارائه شود.
بر اساس پژوهش حاضر، نخستین کسی که این روایت را مطرح کرده، عمر بن خطاب بوده است. وی در ساختار فکری خود که اجتهاد در مقابل نص است، اختلاف قرائات یا دیگر موارد اختلاف لفظی قرآن را مجاز دانسته و این انتساب را به پیامبر نسبت داده است. همچنین، روایت شیخ صدوق در منابع شیعه، به دلیل ضعف سندی و شباهت متنی با روایات مشابه در منابع عامه، قابل پذیرش نیست

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Genealogy of the seven narrations with emphasis on the views of the two parties

نویسندگان [English]

  • Mohammad hadi Mansouri 1
  • kamran oveysi 2
1 Assistant Professor, Department of Quran and Texts, Qom University of Islamic Studies, Iran
2 Assistant Professor, Department of Quran and Texts, Qom University of Islamic Studies, Iran
چکیده [English]

The following article is a research on the narration known as "Seven Letters" which is dedicated to the issue of the revelation of the Qur'an in seven letters. Popular scholars have accepted the narration of the revelation of the Qur'an in seven letters and have given various meanings for "letters". Some contemporary scholars of the Imamiyya claim that the narration of the seven letters has been transferred from public sources to the Imamiyya and therefore do not accept its basis. Therefore, it is necessary to conduct genealogical research in this direction in order to make a new re-research on the origin and roots of the narrations of the seven letters. According to the present study, the first creator of this narration is Umar ibn al-Khattab, who in his intellectual construction, ie ijtihad against the text, considered it permissible to consider differences in readings or other cases of verbal differences in the Qur'an and made such an attribution to the Prophet. Also, the narration of Sheikh Saduq in Shiite sources is not acceptable due to the weakness of the document and the similarity of the text with other narrators of his narration in public sources.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Genealogy
  • seven letters
  • recitation
  • revelation of the Qur'an
  • narrated narration

مراجع

  1. ابن‌اثیر، مبارک بن محمد، النهایة فی غریب الحدیث و الأثر، قم: موسسه مطبوعاتی اسماعیلیان، 1367ش.
  2. ابن‌جزرى، محمد بن محمد، النشر فی القراءات العشر، بیروت: دارالکتب العلمیة، [بى‏تا].
  3. إبن‌حبان، محمد، الثقات، بیروت: مؤسسة الکتب الثقافیة، ۱۳۹۳ق.
  4. ابن‌حنبل، احمد بن محمد، مسند الإمام أحمد بن حنبل، بیروت: مؤسسة الرسالة، 1416ق.
  5. ابن‌داود، حسن بن على، کتاب الرجال (ابن داود)، تهران: دانشگاه تهران، 1342ش.
  6. اعرابی، غلامحسین، «نگاهی نو به روایات نزول قرآن بر هفت حرف»، مجله صحیفه مبین، ش 19، تابستان 1378ش.
  7. بحرانى، یوسف، الحدائق الناضرة فی أحکام العترة الطاهرة،‌ قم: دفتر انتشارات اسلامى، 1405ق.
  8. بخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح البخاری، بیروت: دارالفکر، [بی‌تا].
  9. برقى، احمد بن محمد، کتاب الرجال (برقى)، تهران: دانشگاه تهران، 1342ش.
  10. ترمذی، محمد بن عیسی، سنن، بیروت: داراحیاء السنه النبویه، [بى‏تا].
  11. تستری، محمد تقى، قاموس الرجال، قم: جماعة المدرسین فی الحوزة العلمیة بقم، 1410ق.
  12. تقوى اشتهاردى، حسین، تنقیح الاصول (تقریرات اصول فقه امام خمینی)، تهران: مؤسسة تنظیم و نشر آثار الإمام الخمینی قدس سره، 1376ش.
  13. جعفرى، یعقوب، تفسیر کوثر، قم: انتشارات هجرت، 1376ش.
  14. جعفریان، رسول، افسانه تحریف قرآن، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1382ش.
  15. حسینى تهرانى، محمد حسین، نور ملکوت قرآن، مشهد: انتشارات نور ملکوت قرآن، 1421ق.
  16. حلى، حسن بن یوسف، ترتیب خلاصة الأقوال فی معرفة الرجال، مشهد: آستان قدس رضوى، بنیاد پژوهشهاى اسلامى، 1381ش.
  17. خوئى، ابوالقاسم، البیان فی تفسیر القرآن، قم: موسسة احیاء آثار الامام الخوئی، [بی‌تا].
  18. ـــــــــــــ، فی شرح العروة الوثقی، قم: موسسة احیاء آثار الامام الخوئی، 1418ق.
  19. خمینی، روح الله، تنقیح الاصول، مقرر: حسین نقوی اشتهاردی، تهران: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینى(س)، 1418ق.
  20. دارقطنی، علی بن عمر، ذکر أسماء التابعین و من بعد هم ممن صحت روایته عن الثقات عند البخاری و مسلم، بیروت: مؤسسة الکتب الثقافیة، ۱۴۰۶ق.
  21. زرقانى، محمد عبد العظیم، مناهل العرفان فی علوم القرآن، بیروت: دار احیاء التراث العربى، [بى‏تا].
  22. زمخشرى، محمود بن عمر، الفائق فى غریب الحدیث، بیروت: دارالکتب العلمیة، 1417ق.
  23. سید مرتضی، الآیات الناسخة و المنسوخة، بیروت: موسسة البلاغ، 1421ق.
  24. ــــــــــ، الفصول المختارة، قم: کنگره شیخ مفید، 1413ق.
  25. سیفی مازندرانی، علی اکبر، دروس فى القواعد التفسیریة، قم: جامعه مدرسین، 1428ق.
  26. شیخ صدوق، الخصال، قم: جامعه مدرسین، 1362ش.
  27. شیخ طوسى، تلخیص الشافی (تحقیق حسین آل بحر العلوم)، قم: انتشارات المحبین، 1382ش.
  28. صفار، محمد بن حسن، بصائر الدرجات فی فضائل آل محمّد|، قم: مکتبة آیة‌الله المرعشی النجفی‏، 1404ق.
  29. طبرسى، احمد بن على، الإحتجاج على أهل اللجاج، مشهد: نشر مرتضی، 1403ق.
  30. طبرى، محمد بن جریر، جامع البیان فى تفسیر القرآن، بیروت: دارالمعرمة، 1412ق.
  31. طیب، عبد الحسین، اطیب البیان فی تفسیر القرآن، تهران: انتشارات اسلام، 1378ش.
  32. عسکرى، مرتضى، القرآن الکریم و روایات المدرستین، تهران: مجمع العلمى الاسلامی، 1416ق.
  33. عیاشى، محمد بن مسعود، تفسیر العیّاشی، تهران: المطبعة العلمیة، 1380ق.
  34. فؤادیان، محمد حسن، مقاله بررسی قرائات قرآنی از دیدگاه شیعه، مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، ش156، زمستان 1379ش.
  35. فیض کاشانى، محسن، تفسیر الصافی، تهران: مکتبة الصدر، 1415ق.
  36. ـــــــــــــــ، الوافی، اصفهان: کتابخانه امام أمیر المؤمنین على×‏، چاپ اول، 1406ق.
  37. قرشى، على اکبر، قاموس قرآن، تهران: دارالکتب الاسلامیة، چاپ ششم، 1412ق.
  38. کلینى، محمد بن یعقوب، الکافی، قم: دارالحدیث، 1429ق.
  39. کمالى دزفولى، على، قانون تفسیر، تهران: کتابخانه صدر، 1354ش.
  40. کورانى عاملى، على، تدوین القرآن، قم: دارالقرآن الکریم، [بى‏تا].
  41. نوری، حسین، فصل الخطاب فی تحریف کتاب رب الارباب، نسخه خطی، قم: مرکز فرهنگ و معارف قرآن کریم، [بی‌تا].
  42. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال فی علم الرجال، نجف: مطبعة الرضویة، 1352ق.
  43. مجلسى، محمد باقر بن محمدتقى، بحارالأنوار، بیروت: دار إحیاء التراث العربی‏، چاپ دوم، 1403ق.
  44. مجلسی، محمدتقى، روضة المتقین فی شرح من لا یحضره الفقیه، قم: کوشانپور، چاپ دوم، 1406ق.
  45. مسلم، صحیح المسلم، بیروت: دارالاحیاء التراث العربی، 1374ق.
  46. مودب، سیدرضا، نزول قرآن و رؤیاى هفت حرف، قم: دفتر تبلیغات اسلامى، 1378ش.
  47. معرفت، محمد هادى، التمهید فی علوم القرآن، قم: مؤسسه النشر الاسلامی، 1412ق.
  48. ـــــــــــــــ، علوم قرآنی، قم: موسسه فرهنگى التمهید، 1381ش.
  49. نسائى، احمد بن على، السنن الکبرى، بیروت: دارالکتب العلمیة، 1411ق.

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 16 مهر 1402
  • تاریخ بازنگری: 14 آبان 1402
  • تاریخ پذیرش: 28 فروردین 1403

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار